روغن ذرت  یکی از پرکاربردترین روغن‌های گیاهی در آشپزی است. اما سوال اینجاست که آیا این روغن برای رژیم‌های غذایی خاص مانند رژیم‌های کم‌چرب، گیاه‌خواری یا رژیم‌های کتوژنیک مناسب است؟ در این مقاله، به بررسی این موضوع می‌پردازیم و ویژگی‌های روغن ذرت را در ارتباط با انواع رژیم‌های غذایی مورد بررسی قرار می‌دهیم.

خواص تغذیه‌ای روغن ذرت

روغن ذرت ورژن از جوانه‌های دانه‌های ذرت استخراج می‌شود و دارای ترکیب متنوعی از چربی‌ها و ویتامین‌ها است:

- چربی‌ها: روغن ذرت حاوی مقادیر زیادی اسیدهای چرب غیراشباع، از جمله اسید لینولئیک (امگا-6) است. این چربی‌ها برای سلامت قلب مفید هستند، اما مصرف بیش از حد آن‌ها می‌تواند تعادل چربی‌های امگا-3 و امگا-6 را در بدن مختل کند.
- ویتامین‌ها و آنتی‌اکسیدان‌ها: روغن ذرت حاوی ویتامین E است که به عنوان یک آنتی‌اکسیدان قوی عمل می‌کند و به حفظ سلامت پوست و چشم‌ها کمک می‌کند.

روغن ذرت و رژیم‌های غذایی خاص

1. رژیم‌های کم‌چرب:

روغن ذرت حاوی چربی‌های غیراشباع است که برای سلامت قلب مفید هستند. با این حال، این روغن همچنان دارای کالری بالایی است و باید در مصرف آن تعادل را رعایت کرد. برای کسانی که در رژیم‌های کم‌چرب هستند، بهتر است مصرف روغن ذرت را محدود کنند و از منابع چربی‌های مفید دیگر مانند روغن زیتون یا آووکادو استفاده کنند.

2. رژیم‌های گیاه‌خواری و وگان:

روغن ذرت به عنوان یک محصول گیاهی، گزینه مناسبی برای رژیم‌های گیاه‌خواری و وگان است. این روغن می‌تواند به عنوان یک منبع چربی سالم در این رژیم‌ها استفاده شود و به تنوع غذایی کمک کند. با این حال، باید به کیفیت روغن توجه کرد و از انواع تصفیه نشده و ارگانیک استفاده کرد.

3. رژیم‌های کتوژنیک:

رژیم کتوژنیک بر پایه مصرف چربی‌های بالا و کربوهیدرات‌های بسیار پایین است. روغن ذرت حاوی اسیدهای چرب غیراشباع است، اما نسبت بالای امگا-6 به امگا-3 می‌تواند در این رژیم چالش‌برانگیز باشد. به طور کلی، در رژیم کتوژنیک، استفاده از چربی‌های اشباع و منابع غنی از امگا-3 مانند روغن ماهی، آووکادو و روغن نارگیل ترجیح داده می‌شود.

4. رژیم‌های دیابتی:

روغن ذرت به دلیل داشتن اسیدهای چرب غیراشباع و اثرات مثبت بر سلامت قلب می‌تواند برای افراد دیابتی مفید باشد. با این حال، مصرف متعادل و همراه با کنترل سایر منابع چربی در رژیم غذایی توصیه می‌شود.

نتیجه‌گیری

روغن ذرت می‌تواند در بسیاری از رژیم‌های غذایی مورد استفاده قرار گیرد، اما همانند هر ماده غذایی دیگری، باید با توجه به نیازها و محدودیت‌های خاص هر رژیم مصرف شود. برای بهره‌مندی از خواص مفید روغن ذرت، بهتر است از انواع ارگانیک و تصفیه نشده استفاده کنید و مصرف آن را در تعادل با سایر منابع چربی‌های سالم نگه دارید.

آیا روغن ذرت برای سرخ کردن مناسب است؟

روغن ذرت یکی از روغن‌های گیاهی پرمصرف در آشپزی است که از جوانه‌های دانه‌های ذرت استخراج می‌شود. بسیاری از افراد برای سرخ کردن از روغن ذرت استفاده می‌کنند، اما آیا این روغن واقعاً برای سرخ کردن مناسب است؟ در این بلاگ، به بررسی خواص و ویژگی‌های روغن ذرت پرداخته و مزایا و معایب استفاده از آن برای سرخ کردن را بیان خواهیم کرد.

ویژگی‌های روغن ذرت

1. نقطه دود بالا: نقطه دود روغن ذرت بین 232 تا 238 درجه سانتی‌گراد است. نقطه دود به دمایی گفته می‌شود که در آن روغن شروع به تجزیه شدن و تولید دود می‌کند. نقطه دود بالای روغن ذرت آن را برای سرخ کردن با حرارت بالا مناسب می‌کند.

2. طعم ملایم: روغن ذرت دارای طعم ملایمی است که تأثیری بر روی طعم غذاهای سرخ شده نمی‌گذارد. این ویژگی باعث می‌شود که غذاهای سرخ شده با روغن ذرت، طعم اصلی خود را حفظ کنند.

3. محتوای چربی‌های غیر اشباع: روغن ذرت حاوی مقادیر زیادی اسیدهای چرب غیر اشباع مانند اسید لینولئیک است. این چربی‌ها برای سلامتی قلب مفید هستند و می‌توانند به کاهش کلسترول بد (LDL) کمک کنند.

مزایای استفاده از روغن ذرت برای سرخ کردن

1. پایداری در حرارت بالا: با توجه به نقطه دود بالای روغن ذرت، این روغن برای سرخ کردن با حرارت بالا مناسب است و به راحتی تجزیه نمی‌شود. این ویژگی باعث می‌شود که روغن ذرت هنگام سرخ کردن کمتر دود کند و غذاها طعم سوخته نداشته باشند.

2. سلامت قلب: روغن ذرت حاوی اسیدهای چرب غیر اشباع و فیتواسترول‌ها است که می‌توانند به کاهش کلسترول خون و حمایت از سلامت قلب کمک کنند. بنابراین، استفاده از روغن ذرت به عنوان جایگزینی سالم برای روغن‌های اشباع شده می‌تواند مفید باشد.

3. مناسب برای رژیم‌های خاص: روغن ذرت به دلیل محتوای چربی‌های غیر اشباع و نداشتن کلسترول، برای افرادی که به دنبال رژیم غذایی سالم هستند، مناسب است.

معایب استفاده از روغن ذرت برای سرخ کردن

1. امکان اکسیداسیون: روغن ذرت دارای اسیدهای چرب چند غیر اشباع است که می‌توانند در دماهای بالا اکسید شوند و ترکیبات مضر تولید کنند. برای جلوگیری از این مشکل، بهتر است از سرخ کردن طولانی مدت با روغن ذرت پرهیز کنید و از حرارت متوسط به بالا استفاده نکنید.

2. فرایند تصفیه: بسیاری از روغن‌های ذرت موجود در بازار تصفیه شده هستند که می‌توانند حاوی مواد افزودنی و فرآیندهای شیمیایی باشند. برای اطمینان از کیفیت روغن، بهتر است از روغن ذرت ارگانیک و تصفیه نشده استفاده کنید.

نتیجه‌گیری

روغن ذرت با داشتن نقطه دود بالا و خواص تغذیه‌ای مناسب، می‌تواند یک گزینه خوب برای سرخ کردن باشد. با این حال، برای حفظ سلامت و کیفیت غذا، بهتر است از روغن ذرت با کیفیت و تصفیه نشده استفاده کرده و از سرخ کردن طولانی مدت با حرارت بسیار بالا خودداری کنید. با رعایت این نکات، می‌توانید از مزایای روغن ذرت برای تهیه غذاهای سرخ شده لذت ببرید و در عین حال سلامت خود را حفظ کنید.

به شرح از روزیاتو:
سلب مسئولیت: روزیاتو صرفا نمایش‌دهنده این متن تبلیغاتی است و تحریریه مسئولیتی درباره محتوای آن ندارد.

روغن‌ها اعم از انواع روغن مایع و جامد، نقش بسیار مهمی در پخت‌وپز دارند و به‌همین‌دلیل انتخاب یک روغن خوب و مناسب برای غذایی که قصد آماده‌کردن آن را دارید، مسئله‌ای بسیار مهم است. بسیاری از افراد گمان می‌کنند می‌توان از یک روغن برای همه غذاها استفاده کرد و اگر شما نیز جزو این افرادید باید بدانید که درواقع این‌طور نیست و هر کدام از روغن‌های پرمصرف بازار مثل روغن آفتابگردان، روغن ذرت، روغن زیتون، روغن گردو و…، برای یک نوع طبخ غذا مناسب هستند. با ورژن همراه باشید تا در ادامه به‌طور کامل به انواع پخت‌وپز و روغن مناسب آن‌ها بپردازیم.

چه غذایی را با چه روغنی بپزیم؟
روغن‌ها اعم از انواع روغن مایع و جامد، نقش بسیار مهمی در پخت‌وپز دارند و به‌همین‌دلیل انتخاب یک روغن خوب و مناسب برای غذایی که قصد آماده‌کردن آن را دارید، مسئله‌ای بسیار مهم است. بسیاری از افراد گمان می‌کنند می‌توان از یک روغن برای همه غذاها استفاده کرد و اگر شما نیز جزو این افرادید باید بدانید که درواقع این‌طور نیست و هر کدام از روغن‌های پرمصرف بازار مثل روغن آفتابگردان، روغن ذرت، روغن زیتون، روغن گردو و...، برای یک نوع طبخ غذا مناسب هستند. با ورژن همراه باشید تا در ادامه به‌طور کامل به انواع پخت‌وپز و روغن مناسب آن‌ها بپردازیم. 
 
چرا باید برای هر نوع پخت‌وپز، از روغن مناسب آن استفاده کرد؟
پیش‌از آنکه به معرفی انواع روغن مایع مناسب برای هر پخت‌وپزی بپردازیم، لازم است به این سوال مهم پاسخ داده شود که اساساً چرا گفته می‌شود هر روغنی برای هر غذایی مناسب نیست و باید برای هر نوع پخت از یک‌سری روغن خاص استفاده کرد؟ پاسخ این سوال را می‌توان در 2 عامل مهم خلاصه کرد که عبارت‌اند از:
●    نقطه دود روغن: نقطه دود روغن یا به‌عبارتی نقطه‌ای از حرارت که در آن روغن دود و یا اصطلاحا می سوزد و باعث می‌شود که غذا طعم نامطبوعی بگیرد ، مهم‌ترین مسئله برای انتخاب روغن‌هاست؛ زیرا دما و حرارت از مهم‌ترین ارکان پخت‌وپز و سرخ‌کردن غذاهاست و اگر نقطه دود روغن در محدوده نرمال نباشد و خیلی زود شروع به سوختن کند، هم طعم غذا خراب می‌شود و هم برای سلامت شما مضر است. برای مثال اگر نقطه دود روغن بسیار پایین باشد و از آن برای سرخ‌کردن عمیق (طوری‌که ماده خوراکی در روغن آغشته شود) استفاده کنید، روغن به‌سرعت می‌سوزد و نمی‌توانید از آن استفاده مفیدی کنید؛ درحالی‌که روغنی مثل روغن مایع سرخ کردنی برای این کار کاملاً مناسب است؛ زیرا نقطه دود بالایی دارد. 
●    طعم و مزه روغن: مسئله مهم دیگر در این خصوص، طعم و مزه روغن‌هاست. برخی از روغن‌ها مثل روغن‌های نباتی تصفیه شده مزه خنثی دارند و می‌توانید از آن‌ها برای پخت انواع غذاها استفاده کنید؛ اما برخی روغن‌ها مثل روغن زیتون دارای طعم و مزه‌های خاصی هستند که در طعم نهایی غذا نیز اثر می‌گذارند و به‌همین‌دلیل اگر از مزه این روغن‌ها خوشتان نمی‌آید، بهتر است که از آن‌ها استفاده نکنید و به سراغ روغن‌های بدون مزه بروید. 
برای هر غذایی از کدام روغن مایع استفاده کنیم؟ 
حال که متوجه شدید چرا لازم است برای هر نوع غذایی از برخی روغن‌های خاص استفاده کرد، لازم است با انواع روغن مایع که برای سرخ‌کردن غذا، پخت‌وپز معمولی و درست‌کردن سالاد مناسب هستند، آشنا شوید و از این به بعد با دقت بیشتری از آن‌ها استفاده کنید. علت تاکید بر استفاده از این نوع روغن آن است که حجم و قیمت روغن مایع متنوع و مناسب است و از نظر سلامتی نیز بر روغن جامد ارجحیت دارد.
روغن‌های مناسب برای غذاهای سرخ‌کردنی
وقتی حرف از سرخ‌کردن به‌میان می‌آید، تصویر انواع غذاهای خوشمزه مثل سیب‌زمینی سرخ‌کرده، مرغ سوخاری و... در مقابل چشم‌ها ظاهر می‌شود. این غذاهای لذیذ اگر با روغن مناسب خود آماده نشوند، نمی‌توانند به طعم شگفت‌انگیز خود برسند. بنابراین برای تهیه آن‌ها باید به سراغ روغن‌هایی با نقطه دود بالا بروید که هم برای سرخ‌کردن سطحی و هم برای سوخاری‌کردن و سرخ‌کردن عمیق، مناسب باشند. انواع روغن مناسب برای غذاهای سرخ‌کردنی، عبارت‌اند از:
روغن آفتابگردان
روغن آفتابگردان به‌دلیل نقطه دود 450 درجه فارنهایت، یکی از مناسب‌ترین روغن‌ها برای آماده‌کردن انواع غذاهای سرخ‌کردنی است که جزو محصولات پراستفاده در خانه‌های ایرانی نیز به حساب می‌آید. این روغن از نظر قیمت نیز جزو گزینه‌های مقرون‌به‌صرفه به حساب می‌آید. 
روغن کنجد
دیگر روغن مناسب برای سرخ‌کردن غذاها، روغن مایع کنجد است که نقطه دود آن 437 درجه فارنهایت است و از آن می‌توانید برای هر نوع سرخ‌کردنی استفاده کنید. این روغن هم مثل روغن آفتابگردان برای انواع غذاهای تفت‌دادنی و سوخاری و... مناسب است.

 
روغن کانولا
روغن کانولا یا همان روغن کلزا جزو روغن‌های گیاهی است که از گیاه کلزا گرفته می‌شود و می‌توانید از آن برای سرخ‌کردن سطحی و ملایم غذاها استفاده کنید. نقطه دود این روغن 400 درجه فارنهایت است و از نظر طعم و مزه، خنثی به حساب می‌آید. روغن کانولا یکی از بهترین گزینه‌ها برای سرخ‌کردن ماهی است و از نظر قیمت نیز جزو روغن‌های مقرون‌به‌صرفه به‌شمار می‌رود. 
روغن ذرت
یکی دیگر از روغن‌هایی که برای تهیه انواع غذاهای سرخ‌کردنی گزینه مناسبی‌ست، روغن ذرت است. نقطه دود 450 درجه فارنهایت و طعم خنثی، این روغن مقرون‌به‌صرفه را به یکی از بهترین روغن‌ها برای سرخ‌کردن سطحی و عمیق تبدیل کرده است و اگر از آن دسته افرادی هستید که دوست ندارید، طعم روغن روی مزه غذاهایتان اثر بگذارد، می‌توانید با خیال راحت از این روغن استفاده کنید.
روغن‌های مناسب برای پخت‌وپز معمولی 
برای آشپزی روزانه و پخت‌وپز معمولی دیگر نقطه دود روغن، آن‌قدرها مسئله‌ای حیاتی نیست و می‌توانید از روغن‌هایی که نقطه دود پایین‌تری دارند، برای پخت انواع غذا استفاده کنید. اگر از طرفداران روغن مایع هستید، می‌توانید از روغن زیتون، روغن کانولا، روغن ذرت و روغن نباتی (محصولی با ترکیب روغن گیاهان مختلف) برای پخت‌وپز معمولی استفاده کنید. البته روغن نباتی به شکل جامد نیز در دسترس است که مصرف آن به دلایل علمی و پزشکی، چندان توصیه نمی‌شود.
روغن‌های مناسب برای انواع سالاد
برای تهیه سالاد معمولا از چند مورد روغن سبک و طعم‌دار استفاده می‌شود تا علاوه بر تأمین چربی غذا، آن را خوشمزه‌تر هم بکنند. روغن‌هایی مثل روغن زیتون و روغن آووکادو از این دسته محصولات هستند. علاوه‌براین دو محصول، برخی از روغن‌ها مثل روغن گردو، روغن بذر کتان و روغن ماهی نیز برای سالاد مناسب‌اند. این روغن‌ها درعین‌حال که بسیار مفید و مقوی هستند، نقطه دود پایینی دارند و در حرارت بالا از خود مواد سمی آزاد می‌کنند. به‌همین‌دلیل بدترین گزینه برای پخت‌وپز و سرخ‌کردن و بهترین و فوق‌العاده‌ترین گزینه برای استفاده در سالادها هستند.
 
تفاوت روغن های سرخ‌کردنی و روغن‌‌های پخت‌وپز چیست؟
تفاوت اصلی این دو نوع روغن به نقطه دود آن‌ها و تاب‌وتوانشان در برابر حرارت، برمی‌گردد. روغن‌های پخت‌وپز نقطه دود پایین‌تری دارند و می‌توانید از آن‌ها برای تهیه انواع غذا مثل کباب، خورشت، ماکارونی و... استفاده کنید؛ اما روغن‌های سرخ‌کردنی نقطه دود بالایی دارند و بیشتر برای آماده‌کردن غذاهایی کاربرد دارند که نیاز است در حرارت بالا سرخ شوند. به‌عبارتی نمی‌توانید از روغن‌های پخت‌وپز معمولی مثل روغن زیتون که نقطه دود متوسطی دارند برای مواردی مثل سرخ‌کردن عمیق و سوخاری استفاده کنید؛ زیرا حرارت بالاست و در این درجه از دما، روغن تجزیه می‌شود و طعم ناخوشایندی به غذا می‌دهد. 
سخن پایانی
روغن‌ها نقش مهمی در آشپزی، به‌ویژه آشپزی ایرانیان دارند و به‌همین‌دلیل انتخاب یک روغن مایع مناسب برای پخت‌وپز، امری ضروری است. ازآنجاکه نقطه دود انواع روغن مثل روغن آفتابگردان، روغن ذرت، روغن زیتون، کانولا و... با یکدیگر متفاوت است و برخی از آن‌ها طعم‌دار و برخی بدون طعم هستند، برای هر نوع پختی مثل پخت‌وپز معمولی، سرخ‌کردن، تهیه سالاد و... باید به‌سراغ روغن مناسب آن بروید تا بهترین و خوش‌عطروطعم‌ترین نتیجه را بگیرید. شما می‌توانید برای کسب اطلاعات بیشتر در این خصوص، به سایت ورژن مراجعه کنید.
منابع

چرا باید برای هر نوع پخت‌وپز، از روغن مناسب آن استفاده کرد؟
پیش‌از آنکه به معرفی انواع روغن مایع مناسب برای هر پخت‌وپزی بپردازیم، لازم است به این سوال مهم پاسخ داده شود که اساساً چرا گفته می‌شود هر روغنی برای هر غذایی مناسب نیست و باید برای هر نوع پخت از یک‌سری روغن خاص استفاده کرد؟ پاسخ این سوال را می‌توان در ۲ عامل مهم خلاصه کرد که عبارت‌اند از:

نقطه دود روغن: نقطه دود روغن یا به‌عبارتی نقطه‌ای از حرارت که در آن روغن دود و یا اصطلاحا می سوزد و باعث می‌شود که غذا طعم نامطبوعی بگیرد ، مهم‌ترین مسئله برای انتخاب روغن‌هاست؛ زیرا دما و حرارت از مهم‌ترین ارکان پخت‌وپز و سرخ‌کردن غذاهاست و اگر نقطه دود روغن در محدوده نرمال نباشد و خیلی زود شروع به سوختن کند، هم طعم غذا خراب می‌شود و هم برای سلامت شما مضر است. برای مثال اگر نقطه دود روغن بسیار پایین باشد و از آن برای سرخ‌کردن عمیق (طوری‌که ماده خوراکی در روغن آغشته شود) استفاده کنید، روغن به‌سرعت می‌سوزد و نمی‌توانید از آن استفاده مفیدی کنید؛ درحالی‌که روغنی مثل روغن مایع سرخ کردنی برای این کار کاملاً مناسب است؛ زیرا نقطه دود بالایی دارد.
طعم و مزه روغن: مسئله مهم دیگر در این خصوص، طعم و مزه روغن‌هاست. برخی از روغن‌ها مثل روغن‌های نباتی تصفیه شده مزه خنثی دارند و می‌توانید از آن‌ها برای پخت انواع غذاها استفاده کنید؛ اما برخی روغن‌ها مثل روغن زیتون دارای طعم و مزه‌های خاصی هستند که در طعم نهایی غذا نیز اثر می‌گذارند و به‌همین‌دلیل اگر از مزه این روغن‌ها خوشتان نمی‌آید، بهتر است که از آن‌ها استفاده نکنید و به سراغ روغن‌های بدون مزه بروید.
برای هر غذایی از کدام روغن مایع استفاده کنیم؟
حال که متوجه شدید چرا لازم است برای هر نوع غذایی از برخی روغن‌های خاص استفاده کرد، لازم است با انواع روغن مایع که برای سرخ‌کردن غذا، پخت‌وپز معمولی و درست‌کردن سالاد مناسب هستند، آشنا شوید و از این به بعد با دقت بیشتری از آن‌ها استفاده کنید. علت تاکید بر استفاده از این نوع روغن آن است که حجم و قیمت روغن مایع متنوع و مناسب است و از نظر سلامتی نیز بر روغن جامد ارجحیت دارد.

روغن‌های مناسب برای غذاهای سرخ‌کردنی
وقتی حرف از سرخ‌کردن به‌میان می‌آید، تصویر انواع غذاهای خوشمزه مثل سیب‌زمینی سرخ‌کرده، مرغ سوخاری و… در مقابل چشم‌ها ظاهر می‌شود. این غذاهای لذیذ اگر با روغن مناسب خود آماده نشوند، نمی‌توانند به طعم شگفت‌انگیز خود برسند. بنابراین برای تهیه آن‌ها باید به سراغ روغن‌هایی با نقطه دود بالا بروید که هم برای سرخ‌کردن سطحی و هم برای سوخاری‌کردن و سرخ‌کردن عمیق، مناسب باشند. انواع روغن مناسب برای غذاهای سرخ‌کردنی، عبارت‌اند از:

روغن آفتابگردان
روغن آفتابگردان به‌دلیل نقطه دود ۴۵۰ درجه فارنهایت، یکی از مناسب‌ترین روغن‌ها برای آماده‌کردن انواع غذاهای سرخ‌کردنی است که جزو محصولات پراستفاده در خانه‌های ایرانی نیز به حساب می‌آید. این روغن از نظر قیمت نیز جزو گزینه‌های مقرون‌به‌صرفه به حساب می‌آید.

روغن کنجد
دیگر روغن مناسب برای سرخ‌کردن غذاها، روغن مایع کنجد است که نقطه دود آن ۴۳۷ درجه فارنهایت است و از آن می‌توانید برای هر نوع سرخ‌کردنی استفاده کنید. این روغن هم مثل روغن آفتابگردان برای انواع غذاهای تفت‌دادنی و سوخاری و… مناسب است.

چه غذایی را با چه روغنی بپزیم؟
روغن کانولا
روغن کانولا یا همان روغن کلزا جزو روغن‌های گیاهی است که از گیاه کلزا گرفته می‌شود و می‌توانید از آن برای سرخ‌کردن سطحی و ملایم غذاها استفاده کنید. نقطه دود این روغن ۴۰۰ درجه فارنهایت است و از نظر طعم و مزه، خنثی به حساب می‌آید. روغن کانولا یکی از بهترین گزینه‌ها برای سرخ‌کردن ماهی است و از نظر قیمت نیز جزو روغن‌های مقرون‌به‌صرفه به‌شمار می‌رود.

روغن ذرت
یکی دیگر از روغن‌هایی که برای تهیه انواع غذاهای سرخ‌کردنی گزینه مناسبی‌ست، روغن ذرت است. نقطه دود ۴۵۰ درجه فارنهایت و طعم خنثی، این روغن مقرون‌به‌صرفه را به یکی از بهترین روغن‌ها برای سرخ‌کردن سطحی و عمیق تبدیل کرده است و اگر از آن دسته افرادی هستید که دوست ندارید، طعم روغن روی مزه غذاهایتان اثر بگذارد، می‌توانید با خیال راحت از این روغن استفاده کنید.

روغن‌های مناسب برای پخت‌وپز معمولی
برای آشپزی روزانه و پخت‌وپز معمولی دیگر نقطه دود روغن، آن‌قدرها مسئله‌ای حیاتی نیست و می‌توانید از روغن‌هایی که نقطه دود پایین‌تری دارند، برای پخت انواع غذا استفاده کنید. اگر از طرفداران روغن مایع هستید، می‌توانید از روغن زیتون، روغن کانولا، روغن ذرت و روغن نباتی (محصولی با ترکیب روغن گیاهان مختلف) برای پخت‌وپز معمولی استفاده کنید. البته روغن نباتی به شکل جامد نیز در دسترس است که مصرف آن به دلایل علمی و پزشکی، چندان توصیه نمی‌شود.

روغن‌های مناسب برای انواع سالاد
برای تهیه سالاد معمولا از چند مورد روغن سبک و طعم‌دار استفاده می‌شود تا علاوه بر تأمین چربی غذا، آن را خوشمزه‌تر هم بکنند. روغن‌هایی مثل روغن زیتون و روغن آووکادو از این دسته محصولات هستند. علاوه‌براین دو محصول، برخی از روغن‌ها مثل روغن گردو، روغن بذر کتان و روغن ماهی نیز برای سالاد مناسب‌اند. این روغن‌ها درعین‌حال که بسیار مفید و مقوی هستند، نقطه دود پایینی دارند و در حرارت بالا از خود مواد سمی آزاد می‌کنند. به‌همین‌دلیل بدترین گزینه برای پخت‌وپز و سرخ‌کردن و بهترین و فوق‌العاده‌ترین گزینه برای استفاده در سالادها هستند.

چه غذایی را با چه روغنی بپزیم؟
تفاوت روغن های سرخ‌کردنی و روغن‌‌های پخت‌وپز چیست؟
تفاوت اصلی این دو نوع روغن به نقطه دود آن‌ها و تاب‌وتوانشان در برابر حرارت، برمی‌گردد. روغن‌های پخت‌وپز نقطه دود پایین‌تری دارند و می‌توانید از آن‌ها برای تهیه انواع غذا مثل کباب، خورشت، ماکارونی و… استفاده کنید؛ اما روغن‌های سرخ‌کردنی نقطه دود بالایی دارند و بیشتر برای آماده‌کردن غذاهایی کاربرد دارند که نیاز است در حرارت بالا سرخ شوند. به‌عبارتی نمی‌توانید از روغن‌های پخت‌وپز معمولی مثل روغن زیتون که نقطه دود متوسطی دارند برای مواردی مثل سرخ‌کردن عمیق و سوخاری استفاده کنید؛ زیرا حرارت بالاست و در این درجه از دما، روغن تجزیه می‌شود و طعم ناخوشایندی به غذا می‌دهد.

سخن پایانی

روغن‌ها نقش مهمی در آشپزی، به‌ویژه آشپزی ایرانیان دارند و به‌همین‌دلیل انتخاب یک روغن مایع مناسب برای پخت‌وپز، امری ضروری است. ازآنجاکه نقطه دود انواع روغن مثل روغن آفتابگردان، روغن ذرت، روغن زیتون، کانولا و… با یکدیگر متفاوت است و برخی از آن‌ها طعم‌دار و برخی بدون طعم هستند، برای هر نوع پختی مثل پخت‌وپز معمولی، سرخ‌کردن، تهیه سالاد و… باید به‌سراغ روغن مناسب آن بروید تا بهترین و خوش‌عطروطعم‌ترین نتیجه را بگیرید. شما می‌توانید برای کسب اطلاعات بیشتر در این خصوص، به سایت ورژن مراجعه کنید.

استفاده مداوم از روغن‌های سرخ کردنی در تهیه غذاها می‌تواند تاثیرات منفی قابل توجهی بر سلامت انسان داشته باشد. در این بلاگ، به بررسی بیماری‌ها و مشکلاتی که مصرف بیش از حد روغن سرخ کردنی می‌تواند به وجود آورد، می‌پردازیم.

بیماری‌های قلبی و عروقی
مصرف مکرر روغن‌های سرخ کردنی، به خصوص روغن‌های غنی از چربی‌های ترانس و اشباع، می‌تواند منجر به افزایش سطح کلسترول بد (LDL) و کاهش کلسترول خوب (HDL) در خون شود. این تغییرات در سطح کلسترول می‌تواند باعث انسداد عروق و افزایش خطر بروز بیماری‌های قلبی و عروقی مانند سکته قلبی و فشار خون بالا گردد.

چاقی و اضافه وزن
روغن‌های سرخ کردنی کالری بسیار بالایی دارند و مصرف زیاد آن‌ها می‌تواند منجر به افزایش وزن و چاقی شود. چاقی خود یکی از عوامل اصلی بروز بیماری‌های متعددی مانند دیابت نوع ۲، فشار خون بالا و بیماری‌های قلبی است. همچنین، چاقی می‌تواند کیفیت زندگی فرد را کاهش داده و مشکلاتی مانند آرتروز و اختلالات خواب را به همراه داشته باشد.

دیابت نوع ۲
مصرف مداوم غذاهای سرخ شده می‌تواند مقاومت به انسولین را افزایش دهد، که این خود منجر به دیابت نوع ۲ می‌شود. چربی‌های اشباع و ترانس موجود در روغن‌های سرخ کردنی می‌توانند التهاب و استرس اکسیداتیو را در بدن افزایش دهند، که هر دو از عوامل مهم در بروز دیابت نوع ۲ هستند.

سرطان
برخی تحقیقات نشان داده‌اند که مصرف روغن‌های سرخ کردنی ممکن است خطر بروز برخی انواع سرطان‌ها را افزایش دهد. هنگام سرخ کردن غذاها، به ویژه در دمای بالا، مواد شیمیایی مضری مانند آکریلامید تشکیل می‌شود که می‌تواند سرطان‌زا باشد. مصرف طولانی‌مدت غذاهای سرخ شده ممکن است خطر بروز سرطان‌های مختلف مانند سرطان پستان، پروستات و کولون را افزایش دهد.

مشکلات گوارشی
غذاهای سرخ شده معمولاً سنگین و سخت هضم هستند و می‌توانند مشکلات گوارشی مانند سوءهاضمه، نفخ و سوزش معده را به وجود آورند. همچنین، مصرف زیاد روغن‌های سرخ کردنی می‌تواند عملکرد کبد را تحت تاثیر قرار داده و منجر به مشکلاتی مانند کبد چرب گردد.

نکاتی برای کاهش اثرات منفی روغن‌های سرخ کردنی
برای کاهش اثرات منفی روغن‌های سرخ کردنی بر سلامت، می‌توانید از روش‌های زیر استفاده کنید:
- استفاده از روغن‌های سالم‌تر مانند روغن زیتون یا روغن آووکادو برای سرخ کردن.
- استفاده از روش‌های پخت سالم‌تر مانند بخارپز کردن، گریل کردن یا پخت در فر.
- کاهش مصرف غذاهای سرخ شده و جایگزینی آن‌ها با غذاهای سالم‌تر و کم‌چرب.
- استفاده از سرخ‌کن‌های بدون روغن یا با روغن کم.

با رعایت این نکات، می‌توانید اثرات منفی روغن‌های سرخ کردنی را بر سلامت خود کاهش دهید و از زندگی سالم‌تری لذت ببرید.

مشکلات گوارشی ناشی از مصرف روغن‌های سرخ کردنی

مصرف مداوم و زیاد غذاهای سرخ شده می‌تواند مشکلات گوارشی متعددی ایجاد کند. در ادامه، به توضیح دقیق‌تر این مشکلات و چگونگی تاثیر روغن‌های سرخ کردنی بر سیستم گوارش می‌پردازیم.

سوءهاضمه
غذاهای سرخ شده معمولاً سنگین و پرچرب هستند و هضم آن‌ها برای معده سخت‌تر است. مصرف این غذاها می‌تواند منجر به سوءهاضمه شود که با علائمی مانند احساس سنگینی در معده، درد معده، نفخ و گاز معده همراه است. چربی‌های موجود در روغن‌های سرخ کردنی باعث کند شدن تخلیه معده می‌شوند، که این خود می‌تواند به سوءهاضمه منجر شود.

سوزش معده و رفلاکس اسید
مصرف غذاهای سرخ شده می‌تواند منجر به افزایش تولید اسید معده شود. این افزایش تولید اسید می‌تواند باعث سوزش معده (سوزش سر دل) و رفلاکس اسید (برگشت اسید معده به مری) شود. رفلاکس اسید می‌تواند باعث احساس سوزش در قفسه سینه و گلوی شما شود و در درازمدت ممکن است به آسیب مری منجر شود.

نفخ و گاز معده
غذاهای سرخ شده معمولاً پرچرب و سنگین هستند و هضم آن‌ها زمان بیشتری می‌برد. این موضوع می‌تواند باعث تجمع گاز در معده و روده‌ها شود و منجر به نفخ و احساس پری در شکم گردد. همچنین، برخی از روغن‌های سرخ کردنی ممکن است دارای ترکیباتی باشند که هضم آن‌ها سخت‌تر است و به تولید گاز بیشتر در دستگاه گوارش منجر می‌شود.

التهاب روده
مصرف مداوم و زیاد غذاهای سرخ شده می‌تواند به التهاب روده‌ها منجر شود. این التهاب می‌تواند به مشکلاتی مانند سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) و بیماری‌های التهابی روده مانند کرون و کولیت اولسراتیو منجر شود. چربی‌های ناسالم موجود در روغن‌های سرخ کردنی می‌توانند باعث تحریک دیواره‌های روده شوند و التهاب را تشدید کنند.

اختلال در عملکرد کبد و کبد چرب
کبد نقش مهمی در تجزیه و هضم چربی‌ها دارد. مصرف بیش از حد روغن‌های سرخ کردنی می‌تواند بار اضافی به کبد وارد کند و عملکرد آن را مختل کند. این موضوع می‌تواند به تجمع چربی در کبد و بروز بیماری کبد چرب منجر شود. کبد چرب می‌تواند به مشکلات جدی‌تری مانند التهاب کبد و سیروز کبدی منجر شود.

نکاتی برای کاهش مشکلات گوارشی
برای کاهش مشکلات گوارشی ناشی از مصرف روغن‌های سرخ کردنی، می‌توانید از روش‌های زیر استفاده کنید:
- کاهش مصرف غذاهای سرخ شده و جایگزینی آن‌ها با غذاهای سالم‌تر مانند غذاهای بخارپز، گریل شده یا پخته شده.
- استفاده از روغن‌های سالم‌تر مانند روغن زیتون یا روغن آووکادو برای سرخ کردن.
- مصرف مواد غذایی حاوی فیبر بیشتر مانند سبزیجات و میوه‌ها که به هضم بهتر کمک می‌کنند.
- خوردن وعده‌های غذایی کوچک‌تر و بیشتر در طول روز به جای وعده‌های بزرگ و سنگین.
- پرهیز از خوردن غذاهای سرخ شده قبل از خواب.

با رعایت این نکات، می‌توانید مشکلات گوارشی ناشی از مصرف روغن‌های سرخ کردنی را کاهش دهید و از سلامت دستگاه گوارش خود مراقبت کنید.

تاثیر مصرف روغن‌های سرخ کردنی بر بروز سرطان

مصرف مداوم و زیاد روغن‌های سرخ کردنی می‌تواند خطر بروز برخی انواع سرطان را افزایش دهد. در اینجا به توضیح دقیق‌تر چگونگی این تاثیرات و انواع سرطان‌هایی که ممکن است تحت تاثیر مصرف روغن‌های سرخ کردنی قرار بگیرند، می‌پردازیم.

مواد شیمیایی سرطان‌زا در روغن‌های سرخ کردنی
هنگام سرخ کردن غذاها در دمای بالا، برخی مواد شیمیایی مضری تولید می‌شوند که می‌توانند سرطان‌زا باشند. از جمله این مواد می‌توان به آکریلامید، هیدروکربن‌های آروماتیک چند حلقه‌ای (PAHs) و آمین‌های هتروسیکلیک (HCAs) اشاره کرد.

1. آکریلامید: آکریلامید یک ماده شیمیایی است که در طی سرخ کردن مواد غذایی حاوی کربوهیدرات در دمای بالا تشکیل می‌شود. این ماده به عنوان یک سرطان‌زا شناخته شده است و می‌تواند به DNA آسیب برساند و خطر بروز سرطان را افزایش دهد.

2. هیدروکربن‌های آروماتیک چند حلقه‌ای (PAHs): این مواد شیمیایی در طی سرخ کردن و پخت و پز در دمای بالا به وجود می‌آیند. PAHs می‌توانند در گوشت‌های سرخ شده و زغال‌پز شده تشکیل شوند و مصرف طولانی مدت آن‌ها ممکن است خطر بروز سرطان‌های مختلف را افزایش دهد.

3. آمین‌های هتروسیکلیک (HCAs): این مواد نیز در طی پخت و پز در دمای بالا و به ویژه در سرخ کردن گوشت‌ها تولید می‌شوند. HCAs به عنوان مواد سرطان‌زا شناخته شده‌اند و می‌توانند به بروز سرطان‌های مختلف کمک کنند.

انواع سرطان‌های مرتبط با مصرف روغن‌های سرخ کردنی

1. سرطان پستان: برخی تحقیقات نشان داده‌اند که مصرف مکرر غذاهای سرخ شده می‌تواند خطر بروز سرطان پستان را در زنان افزایش دهد. چربی‌های اشباع و ترانس موجود در روغن‌های سرخ کردنی می‌توانند باعث افزایش سطح استروژن در بدن شوند که این خود می‌تواند خطر بروز سرطان پستان را افزایش دهد.

2. سرطان پروستات: مصرف زیاد غذاهای سرخ شده با افزایش خطر سرطان پروستات در مردان مرتبط است. مواد شیمیایی سرطان‌زایی که در طی سرخ کردن غذاها تولید می‌شوند، می‌توانند باعث آسیب به سلول‌های پروستات و افزایش خطر بروز این نوع سرطان شوند.

3. سرطان کولون و رکتوم: مصرف مداوم غذاهای سرخ شده می‌تواند خطر بروز سرطان‌های کولون و رکتوم را نیز افزایش دهد. چربی‌های ناسالم موجود در روغن‌های سرخ کردنی و مواد شیمیایی مضری که در طی فرآیند سرخ کردن تولید می‌شوند، می‌توانند به سلول‌های دیواره روده آسیب برسانند و باعث بروز سرطان شوند.

4. سرطان پانکراس: برخی مطالعات نشان داده‌اند که مصرف مکرر غذاهای سرخ شده ممکن است با افزایش خطر سرطان پانکراس مرتبط باشد. چربی‌های ناسالم و مواد شیمیایی سرطان‌زا در روغن‌های سرخ کردنی می‌توانند به سلول‌های پانکراس آسیب برسانند و خطر بروز این نوع سرطان را افزایش دهند.

نکاتی برای کاهش خطر بروز سرطان
برای کاهش خطر بروز سرطان مرتبط با مصرف روغن‌های سرخ کردنی، می‌توانید از روش‌های زیر استفاده کنید:
- کاهش مصرف غذاهای سرخ شده و جایگزینی آن‌ها با غذاهای سالم‌تر مانند بخارپز، گریل یا پخته شده.
- استفاده از روغن‌های سالم‌تر مانند روغن زیتون یا روغن آووکادو که در برابر دمای بالا مقاوم‌تر هستند و مواد شیمیایی کمتری تولید می‌کنند.
- اجتناب از سرخ کردن غذاها در دمای بسیار بالا و کوتاه کردن زمان سرخ کردن.
- مصرف بیشتر مواد غذایی حاوی آنتی‌اکسیدان‌ها مانند میوه‌ها و سبزیجات که می‌توانند به کاهش آسیب‌های اکسیداتیو و خطر بروز سرطان کمک کنند.
- رعایت یک رژیم غذایی متعادل و متنوع که شامل مقدار زیادی از مواد غذایی سالم و کم‌چرب باشد.

با رعایت این نکات، می‌توانید خطر بروز سرطان‌های مرتبط با مصرف روغن‌های سرخ کردنی را کاهش دهید و سلامت خود را بهبود بخشید.

آیا شما هم جزو طرفداران پروپاقرص پیتزا و پاستا هستید و به‌دنبال یک غذای خلاقانه و خوشمزه می‌گردید؟ پس برایتان یک پیشنهاد طلایی داریم: پیتزا پاستا! این خوراکی لذیذ که این روزها بسیار محبوب شده است، همان‌طور که از اسمش پیداست از ترکیب ۲ غذای پرطرفدار یعنی پیتزا و پاستا تهیه می‌شود و ازآنجاکه مواد اولیۀ خوشمزه‌ای دارد، به ذائقۀ خیلی از افراد خوش می‌نشیند. آماده‌کردن آن نیز مراحل آسانی دارد و می‌توانید از این غذا به‌عنوان یک وعدۀ شام برای جمع‌های خانوادگی استفاده کنید و در کنار عزیزانتان از خوردنش لذت ببرید. با ورژن همراه باشید تا در ادامه به آموزش پخت این غذای خوش‌طعم و خلاقانه بپردازیم.

آموزش پخت پیتزا پاستا

پیتزا پاستا چیست؟
پیتزا و پاستا جزو فوق‌العاده‌ترین غذاهای ایتالیایی هستند که محبوبیت‌شان در سراسر دنیا زبانزد است و همه با آن‌ها آشنا هستند؛ اما پیتزا پاستا چه؟ این غذا دقیقاً چیست؟ مخلوطی از پیتزا و پاستا؟ بله! تقریباً می‌شود گفت مخلوطی از پیتزا و پاستا است که برای پخت آن باید از خمیر پیتزا استفاده کنید و به‌جای مواد روی پیتزا، پاستا و پنیر بریزید. این ساده‌ترین نوع پخت این غذا است و برای خوشمزه‌ترشدنش می‌توانید از سس و مواد دیگری هم استفاده کنید که در بخش‌های بعدی، یکی از لذیذترین رسپی‌های آن را به شما معرفی خواهیم کرد.

مواد لازم برای تهیۀ پیتزا پاستا
مواد لازم برای تهیۀ این غذا عبارت‌اند از:

مواد اولیه مقدار لازم
پاستا ۱ بسته
سس کچاپ به مقدار دلخواه
قارچ به مقدار دلخواه
فلفل دلمه‌ای به مقدار دلخواه
رب گوجه ۲ تا ۳ قاشق غذاخوری
پیاز خردشده ۱ عدد
گوشت چرخ‌کرده ۱۰۰ گرم
نمک، فلفل، زردچوبه به‌مقدار دلخواه
روغن سرخ کردنی به‌مقدار لازم
پنیر موزارلا به‌مقدار دلخواه
پنیر گودا به‌مقدار دلخواه
خمیر پیتزا ۱ تا ۲ عدد

مراحل تهیۀ پیتزا پاستا
بعد از آماده‌کردن مواد اولیه، برای تهیۀ پیتزا پاستا لازم است که مراحل زیر را طی کنید:

مرحلۀ اول: آماده‌سازی پاستاها
در گام نخست باید پاستاها را آماده کنید. برای این منظور، ابتدا یک قابلمه با ابعاد مناسب را پُر از آب کنید و آن را روی شعله بگذارید تا به جوش بیاید. سپس، همۀ پاستاها را در آن خالی کنید و بعد از اضافه‌کردن نمک، به آن‌ها فرصت بدهید تا خوب بپزند. این فرایند ممکن است ۱۰ دقیقه طول بکشد و وقتی که پاستاها آماده شدند، آن‌ها را آبکش کنید و گوشه‌ای بگذارید تا بروید به سراغ مرحلۀ بعدی.

مرحلۀ دوم: آماده‌سازی سس غذا
در دومین گام، باید سس خوشمزۀ پیتزا پاستا را درست کنید. برای این کار تابه را روی حرارت قرار دهید، روغن سرخ کردنی را در آن بریزید و بعد، پیاز خردشده را در تابه خوب تفت دهید تا طلایی شود. بعد از طلایی‌شدن و سبک‌شدن پیازها، قارچ را به آن اضافه کنید و تا جایی تفت دهید که آب آن کشیده شود. سپس رب گوجه، فلفل دلمه‌ای و گوشت چرخ‌کرده و ادویه‌ها را به مواد قبلی بیفزایید و هم بزنید تا خوب باهم مخلوط شوند و به خورد همدیگر بروند. این مرحله تقریباً مثل آماده‌کردن مواد ماکارونی است و می‌توانید از ادویه‌ها و مواد دیگر هم استفاده کنید.

آموزش پخت پیتزا پاستا

مرحلۀ سوم: آماده‌کردن خمیر پیتزا (درصورت استفاده نکردن از خمیر آماده)
اگر خمیر پیتزا خریده‌اید، می‌توانید از این مرحله عبور کنید؛ اما اگر می‌خواهید خودتان دست‌به‌کار شوید و خمیرتان خانگی باشد، از دستورالعمل زیر پیروی کنید:

۱ قاشق مرباخوری سرپُر خمیرمایه را با ۱ قاشق مرباخوری شکر و آب ولرم، مخلوط کنید و بگذارید ۱۰ دقیقه بمانند تا عمل بیایند؛
ظرفی با گنجایش مناسب بردارید؛
یک‌سوم پیمانه شیر، نمک و کمی از روغن را در ظرف بریزید و خوب مخلوطشان کنید؛
خمیر مایۀ عمل‌آمده را به مواد قبلی اضافه کنید و هم بزنید؛
۲ لیوان آرد سفید الک‌شده را به‌مرور به مواد اضافه کنید و هم‌زدن را ادامه دهید؛
باقی‌ماندۀ روغن را به موادتان اضافه کنید و آن‌قدر هم بزنید تا به بافت خمیری لطیف و یک‌دست برسید؛
بعد از رسیدن به بافت مناسب، چند دقیقه‌ای به‌شکل منظم خمیرتان را ورز دهید؛
وقتی ورزدادن به پایان رسید، در ظرف را بگذارید و آن را با فویل و پارچه بپوشانید و اجازه بدهید ۱ ساعت در دمای آشپزخانه بماند؛
بعد از ۱ ساعت، خمیر پیتزای خانگی شما آمادۀ استفاده است.
نکته: در طی مراحل آماده‌کردن خمیر پیتزا، اگر حس کردید خمیرتان زیادی نرم شده است، می‌توانید کمی آرد اضافه کنید تا به بافت مناسبی برسد. همچنین اگر به دلایل مختلفی مثل حساسیت به لاکتوز، قادر به استفاده از شیر نیستید، می‌توانید آب ولرم را جایگزین آن کنید.

مرحلۀ چهارم: ترکیب مواد و قراردادن در فر
ظرف پیتزا را چرب کنید و خمیر را روی آن قرار دهید (اگر خمیرتان خانگی است به‌خوبی پهنش کنید تا یک‌دست شود). سپس، پاستاهای آبکش‌شده را روی آن بریزید و پخش کنید تا پذیرای سس خوشمزه‌تان بشوند. سسی که درست کرده‌اید (مواد سرخ‌شده) را روی پاستا بریزید و یک لایه پنیر موزارلا و گودا (یا پنیر پیتزای آماده) را روی آن‌ها پخش کنید و به مدت ۲۰ دقیقه در فر قرار دهید تا پنیرها سرخ و طلایی شود. سپس می‌توانید غذا را نوش جان کنید.

نکته: درصورتی که مایل به استفاده از مواد سرخ‌کردنی نیستید، می‌توانید پاستاها را روی خمیر بریزید و پنیر موزارلا و گودا را اضافه کنید و در فر قرار دهید. این مورد کاملاً سلیقه‌ای است.

آموزش پخت پیتزا پاستا

برای تهیه خمیر پیتزا و پخت پیتزا از چه روغنی استفاده کنیم؟
این سوال خوبی است! برای تهیۀ خمیر پیتزا بهترین روغن، روغن زیتون است که در قسمت‌های پیشین به آن اشاره شد؛ زیرا طعم و بافت خوبی به آن می‌دهد و پیتزا پاستای شما را خوشمزه‌تر می‌کند. درصورت نداشتن روغن زیتون، می‌توانید از روغن سرخ کردنی یا روغن مایع هم استفاده کنید که بسیار رایج است و اغلب افراد آن را به کار می‌گیرند. سایر روغن‌ها مثل روغن تصفیه شده نیز در بازار موجودند که هر کسی می‌تواند با توجه به علاقه و شرایطش از آن‌ها استفاده کند. البته توصیه ما به شما استفاده از یک روغن سالم، مانند روغن زیتون فرابکر است.

سخن پایانی

امتحان‌کردن غذاهای جدید، مخصوصاً غذاهای خلاقانه، تجربه‌ای هیجان‌انگیز و خوب است که می‌تواند آدم را از برنامه‌های غذایی یکسان و همیشگی، نجات بدهد. پیتزا پاستا یکی از این مدل خوراکی‌هاست که از ترکیب ۲ غذای محبوب یعنی پیتزا و پاستا تهیه می‌شود و مواد اولیه و دستور پخت ساده‌اش آن را به یکی از محبوب‌ترین و کم‌دردسرترین غذاها برای میهمانی‌ها و جمع‌های خانوادگی تبدیل کرده است. شما می‌توانید برای دیدن آموزش‌‌های آشپزی بیشتر، به سایت ورژن مراجعه کنید و پخت لذیذترین غذاها را به تجربیات خود بیفزایید.

منبع:آرگا مگ

روغن ذرت یکی از محبوب‌ترین روغن‌های پخت و پز در سراسر جهان است که به دلیل طعم ملایم و نقطه دود بالا مورد استفاده قرار می‌گیرد. با این حال، مانند هر ماده غذایی دیگری، استفاده مکرر از روغن ذرت می‌تواند خطرات سلامتی خاصی را به همراه داشته باشد. در این مقاله، به بررسی برخی از این خطرات و تاثیرات آن بر سلامتی می‌پردازیم.

1. افزایش ریسک بیماری‌های قلبی

روغن ذرت دارای مقدار زیادی اسیدهای چرب امگا-6 است. در حالی که بدن ما به این نوع چربی‌ها نیاز دارد، مصرف بیش از حد آن می‌تواند تعادل اسیدهای چرب امگا-6 و امگا-3 در بدن را مختل کند. این عدم تعادل می‌تواند منجر به التهاب‌های مزمن شود که به نوبه خود ریسک بیماری‌های قلبی عروقی را افزایش می‌دهد.

2. چاقی و اضافه وزن

روغن ذرت کالری بالایی دارد و مصرف زیاد آن می‌تواند به افزایش وزن و چاقی منجر شود. چاقی خود یکی از عوامل اصلی ریسک بسیاری از بیماری‌های مزمن مانند دیابت نوع 2، بیماری‌های قلبی و برخی انواع سرطان است.

3. اثرات مضر فرآوری

روغن ذرت اغلب تحت فرآوری‌های صنعتی قرار می‌گیرد که ممکن است شامل استفاده از مواد شیمیایی و حرارت بالا باشد. این فرآیندها می‌توانند منجر به تولید ترکیبات مضر مانند ترانس‌چربی‌ها و رادیکال‌های آزاد شوند که برای سلامتی مضر هستند. ترانس‌چربی‌ها به ویژه با افزایش خطر بیماری‌های قلبی و افزایش کلسترول بد (LDL) و کاهش کلسترول خوب (HDL) مرتبط هستند.

4. تداخل با عملکرد هورمونی

برخی تحقیقات نشان می‌دهند که مصرف زیاد اسیدهای چرب امگا-6 می‌تواند تداخلاتی در عملکرد هورمونی بدن ایجاد کند. این موضوع به ویژه برای زنان مهم است، زیرا می‌تواند چرخه قاعدگی را تحت تاثیر قرار داده و ریسک مشکلات هورمونی مانند سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) را افزایش دهد.

5. ریسک ابتلا به دیابت نوع 2

مطالعات نشان داده‌اند که مصرف زیاد روغن‌های گیاهی با اسیدهای چرب امگا-6 مانند روغن ذرت، ممکن است با افزایش مقاومت به انسولین و ریسک ابتلا به دیابت نوع 2 مرتبط باشد. این ارتباط به دلیل افزایش التهاب‌های مزمن و تاثیرات منفی بر متابولیسم بدن است.

راهکارهای جایگزین

برای کاهش خطرات سلامتی ناشی از مصرف روغن ذرت، می‌توانید از راهکارهای زیر استفاده کنید:

1. تنوع در مصرف روغن‌ها: استفاده از روغن‌های گیاهی دیگر مانند روغن زیتون، روغن کنجد و روغن نارگیل می‌تواند به حفظ تعادل اسیدهای چرب در بدن کمک کند.

2. مصرف محدود: اگر همچنان می‌خواهید از روغن ذرت استفاده کنید، میزان مصرف آن را محدود کنید و در کنار آن از منابع امگا-3 مانند ماهی‌های چرب و دانه‌های چیا استفاده کنید.

3. استفاده از روش‌های پخت و پز سالم‌تر: به جای سرخ کردن، از روش‌های پخت و پز سالم‌تر مانند بخارپز کردن، آب‌پز کردن و کبابی کردن استفاده کنید.

نتیجه‌گیری

در نهایت، روغن ذرت مانند هر ماده غذایی دیگر دارای مزایا و معایب خود است. مصرف متعادل و آگاهانه آن می‌تواند به حفظ سلامتی کمک کند، در حالی که مصرف بیش از حد آن ممکن است به خطرات جدی برای سلامتی منجر شود. با توجه به این نکات و انتخاب‌های سالم‌تر، می‌توانید از مزایای روغن‌های گیاهی بهره‌مند شوید و از خطرات احتمالی آنها جلوگیری کنید.

تاثیر روغن ذرت بر عملکرد هورمونی

روغن ذرت یکی از روغن‌های پرمصرف در آشپزی است که دارای مقادیر زیادی اسیدهای چرب امگا-6، به ویژه اسید لینولئیک است. در حالی که اسیدهای چرب امگا-6 برای بدن ضروری هستند، مصرف زیاد آنها می‌تواند تعادل هورمونی بدن را مختل کند. در این بخش، به بررسی تاثیرات روغن ذرت بر عملکرد هورمونی و نحوه این تاثیرات می‌پردازیم.

1. تعادل اسیدهای چرب امگا-6 و امگا-3

یکی از مهم‌ترین مسائل مربوط به مصرف روغن ذرت، نسبت بالای اسیدهای چرب امگا-6 به امگا-3 است. بدن به تعادل مناسبی از این اسیدهای چرب نیاز دارد تا عملکرد هورمونی به درستی انجام شود. مصرف بیش از حد امگا-6 و کمبود امگا-3 می‌تواند باعث افزایش التهاب‌های مزمن و ایجاد مشکلات هورمونی شود.

2. تاثیر بر پروستاگلاندین‌ها

اسیدهای چرب امگا-6 پیش‌سازهایی برای تولید پروستاگلاندین‌ها هستند که نقش مهمی در تنظیم فرآیندهای التهابی و هورمونی بدن دارند. مصرف بیش از حد امگا-6 می‌تواند تولید پروستاگلاندین‌های التهابی را افزایش دهد که این موضوع می‌تواند به اختلالات هورمونی منجر شود.

3. اثر بر سیکل قاعدگی

برخی تحقیقات نشان داده‌اند که مصرف زیاد اسیدهای چرب امگا-6 می‌تواند بر سیکل قاعدگی زنان تاثیر بگذارد. عدم تعادل هورمونی ناشی از مصرف بیش از حد امگا-6 ممکن است به مشکلاتی مانند نامنظمی قاعدگی، دردهای قاعدگی و سندرم پیش از قاعدگی (PMS) منجر شود.

4. ریسک سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS)

سندرم تخمدان پلی‌کیستیک یکی از شایع‌ترین اختلالات هورمونی در زنان است که با عدم تعادل هورمون‌ها، تخمک‌گذاری نامنظم و کیست‌های تخمدانی مشخص می‌شود. مصرف زیاد اسیدهای چرب امگا-6 می‌تواند ریسک ابتلا به PCOS را افزایش دهد، زیرا این چربی‌ها می‌توانند التهابات مزمن را تشدید کرده و به اختلالات هورمونی دامن بزنند.

5. اختلال در تولید هورمون‌های تیروئیدی

برخی تحقیقات نشان می‌دهند که مصرف زیاد روغن‌های غنی از امگا-6 ممکن است بر عملکرد تیروئید تاثیر منفی بگذارد. تیروئید یکی از غدد اصلی بدن است که هورمون‌های متابولیکی تولید می‌کند. اختلال در عملکرد تیروئید می‌تواند منجر به مشکلات متابولیکی و هورمونی متعدد شود.

6. تاثیر بر سطح انسولین و هورمون‌های مرتبط با دیابت

مصرف زیاد اسیدهای چرب امگا-6 می‌تواند به افزایش مقاومت به انسولین منجر شود که این موضوع خود عاملی برای ایجاد دیابت نوع 2 است. انسولین یک هورمون کلیدی در تنظیم قند خون است و اختلال در عملکرد آن می‌تواند به مشکلات هورمونی دیگری نیز منجر شود.

راهکارهایی برای حفظ تعادل هورمونی

1. مصرف متعادل امگا-6 و امگا-3: سعی کنید مصرف امگا-6 را کاهش داده و مصرف منابع غنی از امگا-3 مانند ماهی‌های چرب، دانه‌های چیا، بذر کتان و گردو را افزایش دهید.

2. انتخاب روغن‌های سالم‌تر: به جای استفاده مکرر از روغن ذرت، از روغن‌های سالم‌تر مانند روغن زیتون فرابکر، روغن کنجد و روغن نارگیل استفاده کنید.

3. مراجعه به متخصص: اگر مشکلات هورمونی دارید، به یک متخصص تغذیه یا پزشک مراجعه کنید تا راهنمایی‌های لازم برای تعادل رژیم غذایی و هورمون‌های بدن را دریافت کنید.

4. کاهش مصرف فرآورده‌های صنعتی: فرآورده‌های صنعتی حاوی روغن‌های گیاهی فرآوری‌شده می‌توانند تعادل هورمونی بدن را مختل کنند. سعی کنید از غذاهای تازه و فرآوری‌نشده استفاده کنید.

نتیجه‌گیری

مصرف متعادل روغن‌های گیاهی و توجه به تعادل اسیدهای چرب امگا-6 و امگا-3 می‌تواند به حفظ سلامت هورمونی بدن کمک کند. اگرچه روغن ذرت دارای مزایای خاص خود است، مصرف بیش از حد آن می‌تواند به مشکلات هورمونی منجر شود. با انتخاب‌های غذایی سالم‌تر و متنوع‌تر، می‌توانید از خطرات احتمالی جلوگیری کنید و سلامتی خود را بهبود بخشید.

سالاد سزار یکی از پرطرفدارترین انواع سالاد است که امروزه نام آن در منوی همۀ کافه‌ها و رستوران‌ها به چشم می‌خورد؛ اما چرا؟ دلیل این محبوبیت چیست؟ علت، قطعاً ترکیبات خوشمزه و مقوی آن است که سرشار از پروتئین و فیبر هستند و نه‌تنها افراد عادی، بلکه ورزشکاران و کسانی که رژیم غذایی دارند نیز می‌توانند آن را مصرف کنند. همچنین، این سالاد انواع مختلفی دارد و می‌توانید آن را با ترکیبات گوناگونی مانند مرغ یا میگو، در مدت‌زمانی کم آماده کنید که همین مسئله باعث می‌شود موردپسند طیف وسیعی از آدم‌ها قرار بگیرد. با ورژن همراه باشید تا در ادامه به طرز تهیه این سالاد خوشمزه و رستورانی، بپردازیم.

روغن زیتون فرابکر سالاد سزار چیست؟

سالاد سزار که در جهان با نام Caesar salad شناخته می‌شود، یکی از انواع سالاد است که برای تهیۀ آن علاوه‌بر سبزیجاتی مثل کاهو، از گوشت و نان و زیتون و… نیز استفاده می‌شود و این ترکیبات در کنار هم، طعم خوشایند و لذیذی به آن می‌دهند. یکی از مزایای سزار این است که می‌توانید ترکیبات آن را مطابق ذائقه کمی تغییر دهید و برای مثال به‌جای گوشت مرغ از میگو استفاده کنید یا آن را به شکل رژیمی با روغن زیتون آماده کنید. مواد لازم برای تهیه سالاد سزار رژیمی با روغن زیتون

مواد لازم برای تهیۀ این سالاد مقوی و خوشمزه، عبارت است از: مواد اولیه مقدار لازم کاهوی خردشده

4 پیمانه پیاز خردشده

1 چهارم پیمانه پنیر پارمزان (رنده‌شده)

2 قاشق غذاخوری سینۀ مرغ گریل‌شده

1 عدد نان باگت فرانسوی

1 عدد پودر سیر به‌مقدار دلخواه ماست یونانی (فاقد چربی)

3 قاشق غذاخوری خردل دیژون

1 قاشق غذاخوری سس ووستر

1 قاشق چای‌خوری آب لیمو ترش

3 قاشق غذاخوری نمک و فلفل سیاه به‌مقدار دلخواه پنیر پارمزان

2 قاشق غذاخوری روغن زیتون (به‌جای روغن مایع مخلوط)

3 قاشق غذاخوری سیر2 حبه

طرز تهیه سالاد سزار رژیمی با روغن زیتون

پس‌از فراهم‌کردن مواد اولیه و روشن‌کردن و گرم‌کردن فر با دمای 200 درجه سانتی‌گراد، برای تهیۀ سالاد از مراحل زیر پیروی کنید:

مرحلۀ اول: آماده‌کردن نان بهتر است تهیۀ سالاد را با آماده‌کردن نان شروع کنید. برای این کار، نان باگت را به قطعات مربعی کوچک 2-3 سانتی خرد کنید و روی سینی فر قرار بدهید. بعد از مرتب‌کردن و پهن‌کردنشان، روی قطعات نان روغن زیتون فرابکر، پودر سیر و نمک بپاشید و آن‌ها را با دست مخلوط کنید تا مواد به خورد نان بروند. پس‌از اینکه مواد اضافه‌شده به‌طور یک‌دست روی نان‌ها پخش شد، رویشان فویل بکشید و در فر قرار بدهید تا به‌خوبی تست شوند و رنگ طلایی به خود بگیرند.

مرحلۀ دوم: آماده‌کردن سس سالاد حال که نان‌ها در حال آمده‌شدن هستند، می‌توانید آماده‌کردن سس را شروع کنید. برای این کار ابتدا یک کاسۀ بزرگ فراهم کنید و ماست یونانی را داخل آن بریزید. سپس، 2 تا 3 قاشق غذاخوری روغن زیتون، آب لیمو ترش، سیر له‌شده، سس ووستر، خردل دیژون و پنیر پارمزان رنده‌شده را اضافه کنید و خوب هم بزنید تا مواد یک‌دست شود. در این مرحله، می‌توانید سس مایونز کم‌چرب نیز اضافه کنید که کاملاً سلیقه‌ای است. آشپزی با روغن زیتون فرابکر

مرحلۀ سوم: آماده‌کردن مرغ و تهیه سالاد سزار با فیله سوخاری بعد از اینکه خیالتان از نان و سس راحت شد، وقت آماده‌کردن مرغ است. برای این کار 1 عدد سینۀ مرغ را آرام و بدون عجله، به شکل طولی نصف کنید. حالا 2 ورق سینۀ مرغ دارید که باید آن را در یک کاسه قرار بدهید و با روغن زیتون، پیاز، سیر، نمک و فلفل مزه‌دار کنید. درصورت تمایل می‌توانید در این مرحله از پودر اورگانو نیز به‌مقدار دلخواه، استفاده کنید. وقتی مواد را اضافه کردید، گوشت را به‌خوبی هم بزنید تا روغن و ادویه‌ها به آن نفوذ کنند. نکتۀ لازم‌به‌ذکر این است که برای بهتر مزه‌دارشدن مرغ، می‌توانید آن را 3 تا 4 ساعت در یخچال بگذارید. بعد از اینکه مواد به خورد گوشت رفت، تابه را روی شعله قرار بدهید تا گرم شود. پس‌از آن، کف تابه را به کمک روغن زیتون کمی چرب کنید و تکه‌های مرغ را روی آن قرار بدهید و هر چند دقیقه 1 بار آن‌ها را برگردانید تا هر 2 طرف تکه‌های مرغ به‌خوبی سرخ شود. بعد از اینکه سرخ و مغزپخت شدند، می‌توانید آن‌ها را در اندازۀ دلخواه به شکل عمودی یا مربعی خرد کنید و بگذارید که خنک شوند. نکته: برای تهیه سالاد سزار با فیله سوخاری می‌توانید در این مرحله به‌جای سینۀ مرغ، فیلۀ مرغ را به روش مرسوم، سوخاری و تکه‌تکه کنید و به سالاد بیفزایید.

مرحلۀ چهارم: آماده‌کردن سبزیجات سالاد تا اینجا، 60 درصد کار را انجام دادید و وقت آن رسیده است که سبزیجات را آماده کنید. برای این کار ابتدا کاهو را به‌خوبی بشویید و در آبکش یا صافی قرار بدهید تا آب آن برود. بعد از خشک‌شدن کاهو، آن را برش‌های 3 سانتی و نسبتاً درشت بزنید و در ظرفی که برای سالاد در نظر دارید، بریزید. در این مرحله می‌توانید براساس میل‌تان از زیتون بدون هسته و حلقه‌شده یا آووکادو نیز استفاده کنید که معمولاً استفاده از زیتون سبز و سیاه، مرسوم‌تر است.

مرحلۀ پنجم: مخلوط‌کردن مواد سالاد حال که همۀ مراحل فوق را طی کردید، وقت آخرین مرحله و نهایی‌کردن سالاد سزار محبوبتان است! همۀ موادی که تابه‌حال آماده کردید را کنار دستتان و ظرف سالاد را جلوی خودتان بگذارید. نان تست‌های مزه‌دارشده را روی کاهو بریزید، مرغ گریل‌شده و سس سالاد را نیز اضافه کنید و مواد را خیلی آرام مخلوط کنید تا مرغ‌ها له نشوند. در این مرحله، مقدار سسی که اضافه می‌کنید، بسیار مهم است. حواستان را جمع کنید که مقدار سس نه آن‌قدر کم باشد که مزه‌اش در سالاد حس نشود، نه آن‌قدر زیاد باشد که طعم سالاد را به هم بزند و نان‌ها را نم‌دار کند. برای جلوگیری از این ریسک، می‌توانید سس را کنار سالاد نیز بگذارید یا سایر مواد را به‌آرامی مخلوط کنید و در آخر سس را روی آن‌ها بریزید. روغن زیتون ورژن سخن پایانی سالاد سزار یکی از محبوب‌ترین سالادها در دنیاست که طرز تهیۀ ساده‌ای دارد و به علت اینکه می‌توان در آن از ترکیبات و مواد مختلف و متنوعی استفاده کرد، این پتانسیل را دارد که هر کسی مطابق با سلیقه و شرایط خود آن را آماده کند. برای مثال نوع رژیمی آن با روغن زیتون یکی از پرطرفدارترین‌ها و خوشمزه‌ترین‌هاست. شما می‌توانید برای خرید بهترین روغن زیتون فرابکر و روغن‌های سالم و متنوع دیگر به سایت ورژن مراجعه کنید.

منبع: چی بپزم؟

خرید روغن‌های مایع به عنوان یکی از مواد اساسی در آشپزی و تغذیه، نقش مهمی در رژیم‌های غذایی مختلف ایفا می‌کنند. این روغن‌ها نه تنها به بهبود طعم و بافت غذاها کمک می‌کنند، بلکه می‌توانند تأثیرات مثبتی بر سلامتی داشته باشند. در این مقاله، به بررسی نقش روغن‌های مایع در رژیم‌های غذایی خاص می‌پردازیم و فواید و کاربردهای آنها را مورد بحث قرار می‌دهیم.

روغن‌های مایع و نقش آنها در رژیم‌های غذایی خاص

روغن‌های مایع به عنوان یکی از مواد اساسی در آشپزی و تغذیه، نقش مهمی در رژیم‌های غذایی مختلف ایفا می‌کنند. این روغن‌ها نه تنها به بهبود طعم و بافت غذاها کمک می‌کنند، بلکه می‌توانند تأثیرات مثبتی بر سلامتی داشته باشند. در این مقاله، به بررسی نقش روغن‌های مایع در رژیم‌های غذایی خاص می‌پردازیم و فواید و کاربردهای آنها را مورد بحث قرار می‌دهیم.

انواع روغن‌های مایع

روغن‌های مایع شامل انواع مختلفی از روغن‌های گیاهی مانند روغن زیتون، روغن کانولا، روغن آفتابگردان، روغن سویا و روغن نارگیل می‌شوند. هر کدام از این روغن‌ها دارای ویژگی‌ها و مزایای منحصر به فردی هستند که می‌توانند در رژیم‌های غذایی خاص مؤثر باشند.

رژیم غذایی مدیترانه‌ای

رژیم غذایی مدیترانه‌ای یکی از معروف‌ترین و سالم‌ترین رژیم‌های غذایی است که به طور گسترده‌ای توسط کارشناسان تغذیه توصیه می‌شود. در این رژیم، روغن زیتون به عنوان منبع اصلی چربی استفاده می‌شود. روغن زیتون غنی از اسیدهای چرب تک‌اشباع نشده است که به کاهش سطح کلسترول LDL (کلسترول بد) و افزایش کلسترول HDL (کلسترول خوب) کمک می‌کند. همچنین، روغن زیتون دارای آنتی‌اکسیدان‌های قوی است که می‌توانند از سلول‌های بدن در برابر آسیب‌های اکسیداتیو محافظت کنند.

رژیم گیاهخواری و وگان

در رژیم‌های گیاهخواری و وگان، استفاده از روغن‌های گیاهی به جای چربی‌های حیوانی ضروری است. روغن کانولا یکی از بهترین گزینه‌ها برای این رژیم‌ها است. این روغن دارای پروفایل چربی بسیار مناسب با درصد بالایی از اسیدهای چرب تک‌اشباع نشده و چند‌اشباع نشده است. همچنین، روغن کانولا منبع خوبی از اسیدهای چرب امگا-3 است که برای سلامت قلب و عروق ضروری است.

رژیم پالئو

رژیم پالئو بر پایه مصرف غذاهایی است که انسان‌های اولیه شکارچی-گردآورنده می‌خوردند. در این رژیم، تأکید بر مصرف گوشت، ماهی، میوه‌ها، سبزیجات و مغزها است و مصرف غلات، لبنیات و محصولات فرآوری شده به حداقل می‌رسد. روغن نارگیل به دلیل مقاومت بالا در برابر حرارت و محتوای بالای چربی‌های اشباع، یکی از روغن‌های محبوب در این رژیم است. چربی‌های موجود در روغن نارگیل به سرعت به انرژی تبدیل می‌شوند و به بهبود عملکرد ورزشی و کاهش وزن کمک می‌کنند.

رژیم کم کربوهیدرات و کتوژنیک

رژیم‌های کم کربوهیدرات و کتوژنیک بر مصرف چربی‌های سالم تأکید دارند و مصرف کربوهیدرات‌ها را به شدت محدود می‌کنند. در این رژیم‌ها، روغن آووکادو به دلیل محتوای بالای چربی‌های تک‌اشباع نشده و ویتامین‌های E و K، گزینه‌ای عالی است. روغن آووکادو نه تنها به بهبود سلامت قلب کمک می‌کند، بلکه به جذب بهتر مواد مغذی از سبزیجات نیز کمک می‌کند.

رژیم دیابتی

برای افرادی که به دیابت مبتلا هستند، انتخاب روغن‌های سالم بسیار مهم است. روغن سویا یکی از روغن‌های مناسب برای این افراد است. این روغن حاوی اسیدهای چرب امگا-3 و امگا-6 است که می‌توانند به تنظیم سطح قند خون کمک کنند. همچنین، روغن سویا دارای خاصیت ضد التهابی است که می‌تواند به کاهش خطر بیماری‌های قلبی و عروقی کمک کند.

روش‌های استفاده و کاربردها

روغن‌های مایع را می‌توان به طرق مختلف در آشپزی و تغذیه استفاده کرد. این روغن‌ها می‌توانند به عنوان پایه در تهیه سس‌ها، سالادها، مارینادها و پخت و پز مورد استفاده قرار گیرند. همچنین، برخی از روغن‌ها مانند روغن زیتون و روغن نارگیل می‌توانند به عنوان روغن‌های مصرفی برای نان و انواع خوراکی‌ها مورد استفاده قرار گیرند.

توصیه‌های نگهداری

نگهداری صحیح روغن‌های مایع برای حفظ کیفیت و تازگی آنها بسیار مهم است. بهتر است روغن‌ها در ظروف تاریک و خنک نگهداری شوند تا از تماس با نور و حرارت جلوگیری شود. همچنین، باید درب بطری‌ها به خوبی بسته شود تا از ورود هوا و اکسیداسیون روغن جلوگیری شود.

نتیجه‌گیری

روغن‌های مایع نقش حیاتی در رژیم‌های غذایی مختلف ایفا می‌کنند و می‌توانند به بهبود سلامت و کاهش خطر بیماری‌های مختلف کمک کنند. با انتخاب صحیح و استفاده مناسب از این روغن‌ها، می‌توان از مزایای بی‌نظیر آنها بهره‌مند شد و تغذیه‌ای سالم‌تر و خوشمزه‌تر داشت. در نهایت، آگاهی از ویژگی‌ها و کاربردهای مختلف روغن‌های مایع به ما کمک می‌کند تا بهترین گزینه‌ها را برای نیازهای تغذیه‌ای خود انتخاب کنیم.